Mijn naam is Eric Stoppelenburg, geboren in 1962 in Rotterdam en getrouwd met mijn man Chris die ik heb leren kennen toen ik 24 was.

 

Kenmerkend voor mijn persoonlijke ontwikkeling is dat een van mijn ouders overleden is toen ik 4 jaar was door een auto-ongeluk. In die tijd dacht men dat je zo min mogelijk over verlies moest praten en kinderen er al helemaal buiten moest houden.

 

Er is wel heel veel van mij gehouden en er is praktisch goed voor me gezorgd, maar op emotioneel vlak ben ik verwaarloosd, zoals zovelen. Ouders hebben vaak de beste bedoelingen, maar hebben op emotioneel vlak zelf als kind niet gekregen wat ze op dat moment nodig hadden.

 

Ik heb als gevolg daarvan een groeistoornis ontwikkeld en een overeetstoornis, met vanaf mijn 19e hele serie andere verslavingen. Ook was ik chronisch vermoeid, depressiegevoelig en had totaal geen oog voor wat er wel goed is aan mij en aan mijn leven. Door mijn anders-zijn en door het onverwerkte verdriet dat ik met me meedroeg ben ik op verschillende plaatsen ook gepest. Ik had en heb gelukkig ook een deel van mijn persoonlijkheid waarmee ik door kon gaan, bijvoorbeeld met school en met wedstrijden rijden met pony’s, waar ik enerzijds warmte en contact haalde en anderzijds leerde te leiden vanuit een combinatie van zachtheid en vastberadenheid en ik leerde ook om moedig te zijn.

 

Rond mijn 35e ben ik uitgevallen op mijn werk en depressief geworden. Ik ben toen intensief met mezelf aan de slag gegaan. Gestopt na 20 jaar kettingroken, gestopt met drugs, alcohol en met anonieme seks. En begonnen met dagelijks ’s ochtends mediteren, dat doe ik nu alweer 27 jaar, zelfhulpboeken lezen, individuele therapie, verschillende groepen en heb mijn jeugdliefde in de vorm van contact met paarden weer opgepakt.

 

Langzaam en met vallen op opstaan heb ik geleerd om met de emotionele pijn die in mij zit om te gaan. Die pijn is niet weg, maar staat meestal op de achtergrond. Ik word er nu in ieder geval niet meer langdurig door overgenomen. Ik kan de mooie kanten van het leven waarderen en genieten van contact met mensen en van dieren.

 

In combinatie met mijn professionele deskundigheid ben ik gepassioneerd om cliënten aan te bieden wat ik zelf als helpend heb ervaren zodat ze kunnen onderzoeken of het hen ook helpt. Iedereen is uniek en in zekere zin zijn we ook allemaal hetzelfde.

 

Ik ben BIG geregistreerd GZ-psycholoog, klinisch psycholoog en psychotherapeut . Dat betekent dat ik aan de universiteit psychologie gestudeerd heb en na mijn afstuderen vijf jaar specialistische opleiding heb gevolgd. Net zoals een arts na zijn afstuderen in opleiding gaat tot bijvoorbeeld huisarts of internist.

1982-1988 Doctoraal universitaire studie psychologie, richting: klinische psychologie en persoonlijkheidsleer, Universiteit Nijmegen.

2001 Registratie tot GZ-psycholoog.

2003-2007 Specialistische opleiding tot klinisch psycholoog en psychotherapeut, Universiteit Groningen.

Omdat wij klinisch psychologen elke 5 jaar moeten herregistreren om onze BIG registratie te behouden ben ik continu cursussen en opleidingen aan het volgen. We moeten best veel doen om ‘fit to practice’ te blijven, meestal doe ik dat met veel plezier overigens. Ik wil graag de best mogelijke versie van mezelf worden.

 

1990-1999 SAD-Schorerstichting Amsterdam, hiv-specifieke voorlichting en hulpverlening

2001-2009 GGZ Friesland, GZ-psycholoog en klinisch psycholoog in opleiding, opnameafdeling, dagbehandeling en ambulante afdeling.

2008 Start eigen praktijk